ευυπόστατος

εὐυπόστατος, -ον (Α)

αυτός που έχει καλή υπόσταση, καλή αντοχή.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + -υπο-στατος (< υφίσταμαι), πρβλ. αν-υπό-στατος, ευ-υπό-στατος].